Giorgetti, Corriere della Sera’ya “Harcama incelemesi, hedefler üzerinde etkisi olan Pnrr yatırımlarını da ilgilendirmelidir” dedi. Bu, “İtalyan faiz borcu pahasına finanse etmemiz gereken Pnrr’yi (yaklaşık 30 milyar, ed.) Tamamlayıcı fon için daha da doğrudur”. Şimdi, “programları yeniden gözden geçirme ve muhtemelen kaynakları gerçekten ülkenin üretken potansiyelini artırma yeteneğine sahip olanlara yeniden tahsis etme meselesi”. Her halükarda, “Ekonomik ve Mali Belge – diye bitirdi – Komisyon tarafından belirtilen bütçe kriterlerine (geçici baskı) uyuyor”.
Yeni istikrar paktı ne sağlıyor?
Ortaya çıkanlara göre, kamu hesaplarına ilişkin yeni Avrupa kuralları, kamu borcunu istikrarlı bir şekilde azaltabilecek bir harcama yolu için Avrupa Komisyonu ile AB ülkeleri arasında üzerinde anlaşmaya varılan planları öngörüyor. Borcun azaltılması konusunda gerçek sayısal hedefler bulunmamalı ve açık için GSYİH’nın %3’ü ve borç için GSYİH’nın %60’ı olarak bir tavan belirleyen anlaşmaların parametreleri değişmeden kalmalıdır.
Bu değerlerin üzerindeki ülkeler için, Avrupa yürütme organı böylece bir kez daha borcu azaltmak amacıyla harcamaların “teknik gidişatını” sağlayacaktır. Bunun yerine, aşırı (nominal) açık veren devletler, her halükarda, aşım geri ödenene kadar asgari yıllık açığın GSYİH’nın %0,5’ine eşit bir yapısal ayarlamasını otomatik olarak garanti etmek zorunda kalacaklardır.
İtalyan hesaplarının Brüksel’de dolaşan bazı teknik simülasyonlara dayalı olarak ayarlanması, yapısal açığın 4 yıllık bir plan olması durumunda yıllık %0,85’lik bir azalmaya ve 4 yıllık bir plan olması durumunda ortalama %0,45’lik bir azalmaya yol açabilir. 7 yıllık bir plan.