Nominal enflasyona ilişkin Nisan ayında öne çıkan son veriler, kurul içindeki tartışmayı pek hareket ettirmedi ve bu tartışma başlangıç noktasına sabitlenmiş durumda: çekirdek enflasyon hâlâ çok yüksek ve bununla mücadele etmenin en iyi yolu faiz oranları olmaya devam ediyor. Bununla birlikte, Avrupa borsalarının Çarşamba gününü pozitif kapatarak takdir ettiği Fed için bir duraklama bekleniyorsa, Frankfurt için savaştan bu yana en hızlı artış döngüsü Haziran ayında da devam ederek, resesyon korkularına ve yüksek borçlu ülkeler üzerindeki yansımalara meydan okuyabilir. . Faiz harcamalarının daha da artacağını ve buna bağlı olarak ipotek ve BTP’lerin artacağını görmeye mahkum olan İtalya gibi.
İtalya ve faiz artışı
Alarm birkaç hafta önce Ekonomi Bakanı Giancarlo Giorgetti tarafından verildi ve bugün zaten satmak için %4’e yakın faiz oranları ödemek zorunda kalan İtalya için daha fazla faiz artışının yol açabileceği “finansal istikrara yönelik riskler ve ciddi bütçe sorunları” konusunda uyarıda bulundu. devlet tahvili alıyor ve borcunu finanse ediyor. Bu durum ancak önümüzdeki aylarda AMB’nin, şu ana kadar ayda 15 milyar azalan bir portföy olan niceliksel genişlemenin devasa alımları sırasında biriken menkul kıymetlerin elden çıkarılması hızını artırması durumunda daha da kötüleşebilir.
Kurulun şahinleri, vadesi gelen devlet tahvillerinin geri alımlarının sert bir şekilde durdurulmasını istiyor: AMB’nin cankurtaranının her zamankinden daha hızlı uzaklaştığı yüksek borçlar üzerindeki baskıyı artıracak bir hipotez.
ECB faiz artışına doğru
Zamların etkileri genel olarak ekonomiyi de etkiliyor. Birkaç gün önce S&P analistleri de dahil olmak üzere birçok ekonomist, şu ana kadar kaçılırsa sonsuza dek sürmeyebilecek bir durgunluk olasılığı konusunda uyarıda bulunuyor. Ofce, Sciences Po ve Luiss’ten Francesco Saraceno’ya göre, Merkez Bankası “birkaç ay içinde kredi, tüketim ve ticari yatırım politikalarını ısırmaya başlayacaklarını biliyor” ve bu nedenle “durgunluktan kaçınmak için duraklaması” gerekiyor. , poliçesinin aktarımının 12-18 ay sonra gerçekleşeceğini kabul ederek, geçen Temmuz ayından bu yana aldığı ilk tedbirlerin etkilerinin yaz aylarından itibaren tam olarak görüleceğini söyledi.
Ancak piyasa analistleri, Avrupa Merkez Bankası’nın kırılmaya yönelik olduğunu düşünmüyor. Gerçekten de, en geniş mutabakatı toplayan bahis, %0,25’lik yeni bir artıştır. Şüphe sadece gelecekteki toplantıların göstergelerinde, ancak büyük olasılıkla başkan Christine Lagarde, zaman zaman en son verilere dayanarak karar vereceğini yineleyerek herhangi bir fikir vermemeyi seçecek.
Bu kez, en son veriler ‘çekirdek’ enflasyonun hala devam ettiğini ve enerji fiyatlarındaki artış nedeniyle nominal bir oranın geçici olarak yükseleceğini gösteriyor. Ayrıca, Mart ortasındaki bankacılık stresi Avrupa varlıklarına çok fazla zarar vermedi ve Euro bölgesinin GSYİH’sı zayıf da olsa (+%0,1) büyümeye devam ediyor. Bu, Frankfurt’u şimdiye kadar seçilen yolda devam etmeye davet eden bir senaryodur ve bu yılın ilk çeyreğinde hanehalkı ve işletmelere verilen kredilerdeki sert düşüş göz önüne alındığında etkili olduğu kanıtlanmıştır, bu rakam yönetim kurulunun dikkatle izlediği bir rakamdır.
ABD’deki durum
Öte yandan ABD’deki durum, art arda on zamdan sonra duraklamayı göze alabilir: faiz oranı şu anda %5 ile %5,25 arasındadır, bu, mali kriz öncesindeki 2007 yazından bu yana hiç ulaşılmamış bir düzeydir. Ayrıca, en son bankacılık krizlerinden sonra Fed, sistemin sağlam ve dirençli olduğu konusunda güvence verdi, ancak hanehalkları ve işletmeler için daha sıkı kredi koşulları ekonomik aktiviteyi baskılamakla kalmayıp enflasyonu düşürme sürecini de hızlandırabilir.